Nebi (نبا ), büyük fayda sağlayan haber manasına gelen "en-nebee" kökünden türemiştir. Nebi kelimesi ism-i fail manasında sıfat-ı müşebbehe olan fe'il sigasında bir kelimedir. Anlamı da "haber getiren, tebliğ eden" demektir. Kuran'da nebi kelimesi sadece insanlar için kullanılır, son nebi ise Muhammed nebidir.

 

Resul (رسل ) kelimesinin kökü olan "risl" ise "yumuşaklık ve kolaylık üzere göndermek, kolaylıkla ve yumuşaklıkla yürümek/ yol almak" manalarına gelir. Resul, "gönderilen/elçi" demektir ve Kuran'da resul kelimesi nebiden farklı olarak melekler için de kullanılır.

"Allah; meleklerden de resuller seçer, insanlardan da."

-Kuran, Hac 22:75

 

"O'dur kulları üzerinde kahir olan. Üzerinize gözeticiler gönderir. Sonra da sizden birine ölüm vakti geldiği zaman, resullerimiz hiç zaman geçirmeden onun canını alırlar."

-Kuran, Enam 6:61

 

"Yoksa onların sırlarını ve fısıltılarını duymadığımızı mı sanıyorlar? Hayır! Onların yanlarında bulunan resullerimiz her şeyi kaydediyorlar."

-Kuran, Zuhruf 43:80

 

Resullerimiz İbrahim'e müjdeyi getirdiklerinde: "Biz bu beldenin halkını helak edeceğiz." dediler. "Zira bu beldenin halkı zalim oldular."

-Kuran, Ankebut 29:31

 

"Ant olsun resullerimiz İbrahim'e haber vermek için gelip, "Selam!" dediler. "Selam!" dedi ve hemen gidip kızarmış buzağı eti getirdi."

-Kuran, Hud 11:69

 

Kuran, nebi kelimesini sadece insanlar için kullanırken, resul kelimesini insanlar harici varlıklar için de kullanır. Son resul kavramı yoktur, melekler saate kadar yaşayacaktır; son nebi kavramı vardır, insanlardan gelen son resul Muhammed nebidir. Biz Muhammed nebiden sonra gelen ve risalet görevi alan hiçbir insana inanmıyoruz.